کد خبر: ۱۶۸۵
۲۰ دی ۱۴۰۲ - ۱۸:۲۳

همه چیز در مورد پاره‌شدن کیسه آب مادر باردار | این پایان یک سفر جذاب است؛ بارداری | دلایل پارگی کیسه‌آب زودتر از موعد | نشانه‌های پاره شدن کیسه آب

در دوران بارداری، کودک شما توسط یک کیسه مخصوص در مایع آمنیوتیک احاطه شده است، این کیسه مهم از او به خوبی محافظت می‌کند. مایع آمنیوتیک همچنین به رشد ریه‌ها و سیستم گوارش کودک شما کمک کرده و در عین حال دمای اطراف کیسه را ثابت نگه می‌دارد. اما اگر این غشای کیسه آمنیوتیک در ماه آخر پاره شود، مایع آمونیاک از واژن خارج شده و زمان زایمان فرا می‌رسد. این پارگی یکی از علائم مهم زایمان به شمار می‌آید و فوراً با پزشک خود باید تماس بگیرید.
کد خبر: ۱۶۸۵

به گزارش روبرونیوز؛ وقتی صحبت از سفر جذاب بارداری به میان می‌آید؛ مادران همیشه صحنه پاره شدن کیسه آب را در ذهنشان تصور می‌کنند. پاره شدن کیسه آب یک نشانه از نزدیک شدن زمان زایمان است.

در این مقاله نکات ضروری درباره علائم، پیشگیری و راهکار‌های مواجهه به پاره شدن کیسه آب می‌پردازیم.

پاره شدن کیسه آب

در دوران بارداری، کودک شما توسط یک کیسه مخصوص در مایع آمنیوتیک احاطه شده است، این کیسه مهم از او به خوبی محافظت می‌کند. مایع آمنیوتیک همچنین به رشد ریه‌ها و سیستم گوارش کودک شما کمک کرده و در عین حال دمای اطراف کیسه را ثابت نگه می‌دارد.

جالب است بدانید که؛ در نیمه دوم بارداری، ادرار جنین بیشتر مایع را تشکیل می‌دهد، اما مواد مغذی، هورمون‌ها و آنتی بادی‌ها (که به مبارزه با عفونت کمک می‌کنند) هم در این کیسه وجود دارد.

اما اگر این غشای کیسه آمنیوتیک در ماه آخر پاره شود، مایع آمونیاک از واژن خارج شده و زمان زایمان فرا می‌رسد. این پارگی یکی از علائم مهم زایمان به شمار می‌آید و فوراً با پزشک خود باید تماس بگیرید.

زمان پاره شدن کیسه آب

کیسه آب ممکن است در اواخر ماه آخر، در موارد اورژانسی و یا در زمان زایمان توسط پزشک پاره شود و این نشانه این است که کوچولوی شما به زودی از راه می‌رسد.

پس اگر در بیمارستان نیستید حتما سریع با پرشک یا مامای خود تماس بگیرید؛ حتی اگر انقباضات هنوز شروع نشده باشد تا از زمان مراجعه به بیمارستان مطلع شوید. سریع بودن در این کار به جلوگیری از خطر عفونت رحم کمک می‌کند.

علت پارگی کیسه آب

پارگی کیسه آب؛ در زبان پزشک «پارگی غشاء» هم نامیده می‌شود. به طور معمول، در زمان زایمان به دلیل تنگ بودن، انقباضات و فشار کودک به کیسه آب امکان پارگی در هفته ۳۹ تا ۴۰ بارداری وجود دارد.

البته در برخی از تحقیقات به ضعیف شدن کیسه و ورد عفونت‌ها به محوطه رحم اشاره می‌شود؛ این موضوع می‌تواند باعث پارگی یا نشت آب از کیسه آمونیاکی شود.

پس چکاپ منظم در ماه‌های آخر، تغذیه مناسب و نوشیدن آب می‌تواند بر تقویت این کیسه نقش مهمی را بازی کند. در برخی از زایمان‌ها نوزاد با همان کیسه آمونیاکی به دنیا می‌آید.

همه چیز در مورد پاره‌شدن کیسه آب | این پایان یک سفر جذاب است؛ بارداری | دلایل پارگی کیسه‌آب زودتر از موعد | نشانه‌های پاره شدن کیسه آب

نشانه‌های پاره شدن کیسه آب

پاره شدن کیسه آب عموما نشانه خاصی را با خود به همراه ندارد، اما طبق نظر محققین ممکن است کمی قبل از پاره شدن کیسه آب شما انقباضات را تجربه می‌کنید.

علائم بعد از پاره شدن کیسه آب

در هر فرد باردار، پاره شدن کیسه آب یک تجربه منحصر به فرد و متفاوت است و همیشه آنطور که فیلم‌ها هم نشان می‌دهند دراماتیک نیست.

در اینجا برخی از نشانه‌های پاره شدن کیسه آب را مطرح می‌کنیم:

  • نشت آهسته یا فوران ناگهانی مایع آمونیاکی از واژن
  • صدای ریزش خفیف با بیرون آمدن آب از واژن
  • ترکیدن آب در هنگام تغییر موقعیت

نحوه خروج مایع ممکن است تا حدودی در هر فرد متفاوت باشد، زیرا سر کودک ممکن است مانند یک چوب پنبه عمل کند و دهانه رحم را مسدود کند.

  • ممکن است احساس کنید که به طور تصادفی شلوار خود را خیس کرده اید.
  • مایع آمنیوتیک ممکن است کمی شبیه ادرار باشد؛ این به این دلیل است که ادرار کودک شما در آن مخلوط شده است!
  • مقدار کمی خون در آب طبیعی است.
  • با پاره شدن کیسه آب، انقباضات از شدت کم تا زیاد شروع می‌شود.

مشخصات مایع آمونیاکی؛ در صورت پارگی کیسه آب

  • بی بو
  • رقیق و آبکی
  • مایعی به رنگ زرد کم رنگ یا شفاف

پارگی کیسه آب زودتر از زمان مشخص

ممکن است کیسه آب مادر خیلی زودتر از موعد مشخص پاره شود. به عنوان مثال اگر این پارگی در هفته ۳۷ بارداری رخ دهد به آن پروم زودرس می‌گویند. این پارگی زودرس زمانی اتفاق می‌افتد که:

  • مادر دارای کمبود وزن یا تغذیه نامناسب باشد.
  • مادر در دوران بارداری سیگار یا مواد مخدر بکشد.
  • مادر دارای دوقلو یا چند قلو در رحم خود باشد.
  • مایع آمنیوتیک بیش از حد در کیسه تولید شده باشد.
  • خونریزی واژینال در سه ماهه دوم و سوم ادامه داشته باشد.
  • داشتن التهاب یا عفونت در رحم (عفونت داخل آمنیوتیک).
  • طول دهانه رحم کوتاه باشد.
  • سابقه پروم در مادر وجود داشته باشد.

منابع:

منبع اول، منبع دوم، منبع سوم، منبع چهارم



گزارش خطا
ارسال نظر
داغ‌ترین خبرها
آخرین خبرها
پربازدیدترین